,
Home
About us
Services
Soccer Club
Funeral Services
Aged Care
Mosque
Constitution
Committe
News
Contact us
Visited 1429167 times
 
 
  1.  YETERKİ ZİHİN VE GÖNÜLLERİMİZ ENGELLİ OLMASIN
  2.  DİN GÖREVLİSİ VE CEMAAT İLİŞKİSİ
  3.  EZBERCİ DİN EGİTİMİ
  4.  YAŞLILIK VE YAŞLILARA KARŞI TUTUM
  5.  ÖMÜRLÜK TECRÜBE YAŞLILIK
  6.  İSLAM KOLAYLIK DİNİDİR
  7.  ÇOCUK VE DİNİ MEKAN BULUŞMASI
  8.  HAYATIN SORUNLARI KARŞISINDA ÇOCUK OLMAK
  9.  DÜRÜSLÜK, TEMİZLİK,TEMBELLİK
  10.  GENÇLERİMİZ DAHA AYDINLIK GÜNLERE
  11.  ÇOCUKLARLA BÜYÜMEK
  12.  ARKADAŞIN İYİSİ
  13.  RAMAZAN AYI VE ÖZ DENETİM
  14.  AHLAKIN ÖZÜ EDEPTİR
  15.  EMANET BİLİNCİ
  16.  SAMİMİYET VE TEVAZU
  17.  Sabır insanlar için sığınılacak yegane limandır
  18.  SÖZÜN ÖZETİ
  19.  HUZURUN ANAHTARI AHLAKTIR
  20.  DÜNYADAKİ EN BÜYÜK MEZARLIGIN SIRRI NE
  21.  Hz HÜSEYİN VE KERBALA
  22.  MEHMET AKİF
  23.  ŞEHİT MEKTUPLARI
  24.  BAY VE BAYAN HOCALARIN HAFTALIK DERS PROGRAMLARI
  25.  CAMİ FALİYETLERİ
  26.  ŞİDDET VE MERHAMETSİZLİGİN ANA UNSURU
  27.  B.T.İ.K.MERKEZİ BAYANLAR CEMAATI PİKNİK YAPTILAR
  28.  ŞEVKAT VE MERHAMET
  29.  ŞAHSİYET VE KİŞİLİK
  30.  KÖTÜ SÖZ
  31.  SELAMLAŞMA
  32.  MÜMÜN VE CAMİ
  33.  CAMİDE VICTORIA VALİSİ İLE OPUN DAY
  34.  HOYRATCA TÜKETİM
  35.  KOMŞULUK MEDENİYETİ
  36.  FİTRE VE ZEKAT YARDIMLARI YERİNE HAVALE EDİLDİ
  37.  SESSİZLERİN VE KİMSESİZLERİN FERYADI
  38.  ÇOCUKLARIN ,CAMİLER BULUŞMA YERİ OLSUN
  39.  ALLAH SABREDENLERLE BERABERDİR.
  40.  FITRAT AHLAKI
  41.  FARK ETMELİ İNSAN
  42.  ERMENİ MEZALİMİ
  43.  CAMI VE KURS PROGRAMI
  44.  ÇANAKKALE ŞEHİTLERİNE...
  45.  ÇANAKKALE DESTANI
  46.  SELAMLAŞMAK
  47.  KUL HAKKINDAN NE ANLIYORUZ
  48.  BASIN BİLDİRİSİ
  49.  SEVAL ÖGRETMENİN ÇANAKKALE ŞİİRİ
  50.  İNSAN ONURU
  51.  CUMHURİYET BAYRAMI RESEPSİYONU
  52.  B.T.İ.K.MERKEZİ YÖNETİM KURULU LİSTESİ
  53.  EŞLERİN KARŞILIKLI SORUMLULUKLARI
  54.  KUTLU DOGUM; RAHMET PEYGAMBERİ
  55.  PLANLAMA BAKANI CEMİYETİ ZİYARET
  56.  CUMA HUTBESİ 24/10/2014
  57.  AHİRET; HESAP VERME BİLİNCİ
  58.  SOSYAL MEDYA VE GENÇLİK
  59.  PAHA BİÇİLMEZ SERMAYE; ÖMÜR
  60.  MEVLİD: RAHMET ELÇİSİNİN DÜNYAYA TEŞRİFİ.
  61.  EZAN ÖZGÜRLÜĞÜN GÜR SEDASI
  62.  BİR TEKELLÜF DEGİL. NİMET OLARAK NAMAZ
  63.  ERDEMLİ BİR DURUŞ:
  64.  ALLAH'IN SON DİNİ İSLAM.
  65.  ŞÜKÜR NİMETLERİ ARTIRIR
  66.  ANKARA ETEMESGUT MÜFTÜSÜ YUNUS CAN'i DINLE
  67.  İMAN
  68.  HER CAN KUTSAL VE DOKUNULMAZDIR;
  69.  ÖLÜM VE ÖTESİ
  70.  ALLAH, AŞIRI GİDENLERİ SEVMEZ.
  71.  ÇANAKKALE ŞEHİTLERİNE...
  72.  İNSANI İYİLİK YAŞATIR:
  73.  KUL VE KAMU HAKKI
  74.  KAKİKİ SEVGİ;ALLAH'I SEVMEK,ALLAH İÇİN SEVMEK.
  75.  HZ. PEYGAMBER VE BİRLİKTE YAŞAMA AHLAKI.
  76.  DÜNYA BİZE,BİZ BİRBİRİMİZE EMANETİZ.
  77.  MANEVİ ÇOŞKUNUN ZİRVESİ: ÜÇ AYLAR
  78.  KALBİN CİLASI: TÖVBE VE İSTİĞFAR
  79.  CANA CAN OLMAK: AİLE
  80.  MİRAÇ KANDİLİ
  81.  BOŞ ŞEYLERİ TERK EDEREK HAYATI ANLAMLI KILMAK.
  82.  TEVBEMİZ BERATIMIZ OLSUN
  83.  KUR'AN AYINDA KUR'AN'LA BULUŞALIM;
  84.  VAKİT İYİLİK VAKTİ:BU RAMAZAN VE HER ZAMAN
  85.  TEHVİD İLE GELEN VAHDET
  86.  CENNET KAPILARININ ANAHTARI YETİMLER
  87.  KADİR GECESİ ,KADİR BİLENLER İÇİNDİR.
  88.  YARATAN RABBİNİN ADIYLA OKU
  89.  KERBALAYI DOGRU ANLAMAK.
  90.  PEYGAMBERLER, İNSANLIĞIN YOLUNU AYDINLATAN REHBERLERDİR
  91.  HER İNSAN ALLAH'IN BİR AYETİDİR;
  92.  ZİKİR;KALPLERE HAYAT VEREN İKSİR
  93.  KÜRESEL TERÖRÜN HEDEF ALDIGI DİN;İSLAM
  94.  RABBİMİZ;BİZİ DOSDOĞRU YOLA İLET!
  95.  İMTİHANIN ADI:FİTNE.
  96.  SÖZ AHLAKI
  97.  AHİRETE İMAN
  98.  GÜN MİLLETCE KENETLEME GÜNÜDÜR.
  99.  EN BÜYÜK BOZGUNCULUK.
  100.  KULLUK SADECE ALLAHA ÖZGÜDÜR.
  101.  ZAFER AYI AĞUSTOS
  102.  ÖRNEK ÜMMET OLABİLMEK
  103.  YERYÜZÜNÜN KÜÇÜK VE ONURLU HALİFESİ ÇOCUK
  104.  AVUSTRALYA GENEL VALİSİNİN CEMİYETİMİZİ ZİYARETİ
  105.  HER ZORLUKLA BERABER BİR KOLAYLIK VARDIR
  106.  NAMAZI ZAYİ ETMEK
  107.  FİTRE VE ZEKAT BİLGİLERİ
  108.  CENNETE GÖTÜREN AMEL DOĞRULUKTUR.

  DÜRÜSLÜK, TEMİZLİK,TEMBELLİK

Sosyal bir varlık olan insanın, hemcinsleri ve diğer varlıklarla ilişkilerinde uyması gereken kurallar, Yaratan’a, kendisine ve çevresindekilere karşı görev ve sorumlulukları vardır. Yüce Allah bu konularda insanlara peygamberler göndermek ve onlara kitaplar vermek suretiyle yol göstermiştir.

 

İnsanlar, akıllarını kullanarak, peygamber ve kitapların rehberliğinden yararlanarak görev ve sorumluluklarını hakkıyla yerine getirebilirler. Görev ve sorumluluklarını yerine getiren insanlar, dünya ve ahirette mutlu ve huzurlu olurlar. Görev ve sorumluluklarını yerine getiren insanlardan oluşan toplum gelişmiş, kalkınmış, can ve mal güvenliğini sağlamış olur. İnsanlar görev ve sorumluluklarını ihmal ederlerse toplum bozulur, can ve mal güvenliği yok olur, temel haklar zedelenir, fertler ve kurumlar arası saygı ve itimat yok olur, arsızlık, hırsızlık, yolsuzluk, fuhuş ve hastalık yaygınlaşır, sorunlar çoğalır, önlem alınmazsa toplum çözülür, ahlakî değerler ve erdemler zedelenir, neticede toplum fesada uğrar. Görev ve sorumluluklarını yerine getirmeyen, zulüm, günah ve ahlaksızlık bataklığına saplanan nice toplumu Allah cezalandırmıştır. (bk. En’am, 6; Hac, 45; Kasas 58)

 

Yazımızda bu üç sorunu ele almak istiyoruz.

 

I. Dürüstlük Sorunu

 

“Dürüstlük” fert, aile ve toplumlar için hava, su ve gıda kadar önemli ve gereklidir. Bu erdemi kaybeden fert ve toplumlar fesada uğrarlar. Her işte “dürüstlük”, kâmil bir iman, güzel bir ahlak, iyi bir vicdan, iyi bir terbiye, iyi bir eğitim ve öğretimle mümkün olur. Bu sebeple olmalı ki, Kur’an ve Sünnet'te “dürüstlük-doğruluk” üzerinde çok durulmuş, müminlerin dosdoğru olmaları istenmiştir. (bk Hûd, 112; bk. Şura, 15) 

 

“Ya Rasulüllah! İslam dini ile ilgili bana öyle bir söz söyle, iş bildir ki, senden sonra onu kimseye sormayayım ve ona sarılayım." diyen sahabeden Abdullah es-Sakafî’ye Peygamberimiz; “Allah’a iman ettim de ve dosdoğru ol.”  cevabını vermiştir. (Müslim, İman, 62; Ahmed, III, 413; Tirmizî, Zühd, 60)

 

Allah, müminlerin kendi içlerinde, sosyal ilişkilerinde ve davranışlarında dosdoğru olmalarını emrettiği gibi, mümin olmayanlara karşı da dosdoğru olmalarını emretmiştir. (Tevbe, 7) Peygamberimiz (s.a.s.), “Kim ihlâsla kalbine imanı yerleştirir ve kalbini (şirk, küfür, nifak ve isyandan) temizler, dilini doğru sözlü, nefsini (ibadet, itaat ve Allah’ı zikir ile) mutmain (huzura ermiş), huyunu, ahlakını ve davranışlarını dosdoğru, kulaklarını ve gözlerini (gerçeği ve doğruyu) duyan, dinleyen ve gören yaparsa kurtuluşa ermiştir.” buyurarak insanın; özü, sözü, gözü, kulağı ve bütün azalarıyla dosdoğru olmasını teşvik etmiştir. (Ahmed, V, 147) Dürüstlük ve doğruluğu dört maddede özetleyebiliriz.

 

a) İmanda doğruluk: Bir insanın imanında dosdoğru olabilmesi için imanında ihlâs olması, riya, şirk ve nifak bulunmaması gerekir. “Bir insanın kalbi dosdoğru olmadıkça, imanı dosdoğru olmaz, dili (konuşması, sözü) dosdoğru olmadıkça da kalbi dosdoğru olmaz.” (Ahmed, III, 198)

 

b) Sözde doğruluk: Bir insanın sözünde dosdoğru olabilmesi için asla yalan konuşmaması, her sözünün gerçek ve vakıaya uygun olması gerekir. Dil, kalbin tercümanıdır. Sözünde doğruluk bulunmayan kimsenin özünde de doğruluk yoktur. Bu sebeple olmalı ki yüce Allah; “Ey müminler! Allah’a karşı gelmekten sakının ve doğru söz söyleyin.” (Ahzab, 70) Peygamberimiz ise, “Kim diline ve ırzına sahip çıkacağına güvence verirse ben de o kimsenin cennete gireceğine güvence veririm.” buyurmuştur. (Tirmizî, Zühd, 47)

 

c) İbadette doğruluk: Müminin ibadetinde dosdoğru olabilmesi için ibadetini iyi bir niyet ve ihlâsla, Allah’a ortak koşmadan ve İslam’a uygun olarak yapması gerekir. Bu şartlardan biri eksik olursa, o ibadet doğru ve makbul olmaz.

 

ç) İş ve işlemlerde doğruluk: İnsan; fert, aile ve toplum hayatında yaptığı her işi, üstlendiği her görevi en iyi bir şekilde yaptığı, hile ve sahtekârlıktan uzak olduğu, sözüne ve sözleşmelerine uyduğu, insanlara adalet ve hakkaniyetle davrandığı, kişiler arasında ayrımcılık yapmadığı zaman dürüst ve doğru olur. Doğruluğun Allah katında değeri olduğu gibi, insanlar katında da değeri çoktur. Doğru olan insanları Allah da melekler de insanlar da sever. Kur’an’da; “Şüphesiz Rabbimiz Allah’tır deyip sonra da dosdoğru olanlara hiçbir korku yoktur, onlar üzülmeyeceklerdir. Onlar cennetliklerdir. Yapmakta olduklarına karşılık, orada sürekli kalacaklardır.” buyrulmuştur. (Ahkaf, 13–14) Doğrulukta ölçü; Kur’an, sünnet ve akl-ı selim olmalıdır.

 

II. Temizlik Sorunu

 

İslam, maddî ve manevî anlamda her türlü temizliğe çok önem verir. “Temizlik” kavramı; beden, uzuvlar, ev, mabet, çevre, cadde, sokak, park ve benzeri her türlü alanın temizliğini kapsadığı gibi iç arınmayı, inanç, kalp ve ahlak temizliğini de kapsar.

 

1 Manevî Temizlik

 

“Manevî temizlik” ile kastımız; inanç, düşünce, duygu, kalp ve ahlak gibi elle tutulmayan, gözle görülmeyen şeylerin temizliğidir.

 

a) Kalp temizliği: Buradaki “kalp”, göğüs kafesi boşluğunda yer alan, kan dolaşımını sağlayan ve insana hayat veren organ değil; imanın, duygu, düşünce, niyet, sevgi, şefkat, merhamet, öfke, kin, bilgi, marifet, idrak, anlama ve kavramanın; korkma, sevinme ve üzülmenin; ihlâs, takva, irade ve azmin kaynağı olan kalptir.  “Kalp temizliği”; şirk (Allah’a ortak koşma), küfür (dinî değerleri inkâr etmek) ve nifak (iki yüzlülük), kin, nefret, öfke, hile, sahtekârlık gibi kötü duygu ve düşünceleri terk etmek, hiç kimse hakkında kötü niyet taşımamaktır. Kalp temizliği, eylem, söylem, iş ve davranışlarda ortaya çıkar. Şu hadis kalp temizliğini çok güzel ifade etmektedir: “Haberiniz olsun ki bedende bir et parçası vardır, eğer o düzgün, iyi ve salih olursa bedenin hepsi düzgün, iyi ve salih olur. Eğer o, bozuk ve kötü olursa bütün beden de bozuk ve kötü olur. Bilin ki o kalptir.” (Müslim, Müsakat, 107)

 

b) Ahlak temizliği: Karakter, seciye, hâl ve hareket anlamlarına gelen ahlak kelimesi insandaki iyi ve kötü huyları ifade eder. Dolayısıyla ahlak, iyi ve kötü olmak üzere iki kısma ayrılır: Kur’an’a, sünnete ve akl-ı selime uygun olan söz, eylem ve davranışlar iyi ahlak; uygun olmayanlar ise kötü ahlaktır. Ahlak temizliği; iyi ahlak sahibi olmak, edep ve terbiye ile hareket etmek, Allah ve insan haklarına saygılı olmak, haram, günah ve kötülükleri terk etmektir. (bk. Âl-i İmran, 42; A’raf,  82; Neml, 56; Ahzab, 33) Güler yüzlü olmak, insanlara çok iyilikte bulunmak, onlara eza ve sıkıntı veren şeyleri yok etmek güzel ahlaktır. (Tirmizî, Birr, 62) Yalan, aldatma, hile, sahtekârlık, israf, iki yüzlülük, kin, düşmanlık ve benzeri davranışlar ise kötü ahlaktır, ahlakî kirliliktir.

 

c) Hükmî temizlik: Cünüp olan insanlar, âdetli ve lohusa olan kadın hükmen kirli sayılır, dolayısıyla bu hâlde iken Kâbe’yi tavaf edemez, namaz kılamaz, ibadet amacıyla Kur’an okuyamazlar, âdetli kadınlarla cinsel ilişkide bulunulmaz. (bk. Bakara, 222) Hükmî kirlilikten kurtulmak için abdest ve boy abdesti alınması gerekir. “Eğer cünüp iseniz iyice yıkanarak temizlenin”. (Mâide, 6)

 

2. Maddî Temizlik Sorunu

 

Maddî temizlik; gözle görülen, elle tutulan her tür eşyanın, mekânın, giysilerin, bedenin, ev, işyeri, mabet ve çevrenin temizliğidir.

 

a) Beden, uzuvlar ve giysilerin temizliği: Vücudumuzu, saç, yüz, göz, kulak, ağız, diş, el, ayak, tırnak ve cildimizi her türlü kirlerden ve pisliklerden temizlemek beden ve uzuvların temizliğidir. Sağlıklı yaşayabilmemiz ve toplumda saygın bir insan olarak yerimizi alabilmemiz için beden temizliğine özen göstermemiz şarttır. Müslümanın günlük ve haftalık beden temizliği yapması gerekir. Yemeklerden önce ve sonra eller ve dişleri yıkamak sünnet; küçük ve büyük abdest sonrası avret mahallerini temizlemek farzdır.  Çorapların, iç ve dış giysilerin temizlenmesi dinî bir görevdir.

 

Kabir azabının çoğunun idrar yüzünden (İbni Mâce, Taharet, 26) olduğunu bildiren Peygamberimiz, “Temizlik, imanın yarısıdır.” (Müslim, Taharet, 1) “Cuma günü, boy abdesti almak, dişleri fırçalayıp temizlemek ve güzel koku sürünmek, ergenlik çağına gelmiş her kişiye gereklidir.” (Müslim, Cuma, 7) buyurmuştur.

 

b) Çevre temizliği: Cadde, sokak ve parkların, orman ve piknik alanlarının, deniz, göl, baraj ve ırmakların temizliği, her türlü pislik, atık ve çöplerden korunması, hava kirliliğinin önlenmesidir. Çevre Allah’ın bize bir lütfu ve emanetidir. Çevreyi kirletmek nimete nankörlük ve emanete hainlik etmektir. Çevreyi biz insanlar kirletiyoruz; piknik alanlarını atıklar, cadde, sokak ve parkları sigara izmariti, çekirdek kabuğu, atık kâğıt ve çöplerle, deniz, göl ve ırmakları atık ve kirli sularla, bacalardan ve motorlu taşıtların egzozlarından çıkan duman ve gazlarla havayı biz kirletiyoruz. Bu hususa şu ayet işaret etmektedir: “İnsanların kendi işledikleri (hatalar ve kötülükler) sebebiyle karada ve denizde fesat ortaya çıkmıştır.” (Rum, 41)

 

Peygamberimiz, "Sokak ve caddelerden insanlara eziyet veren şeyleri kaldırmak imanın gereğidir.” (Müslim, İman, 58), “İnsanların yolundan diken, taş ve kemik (gibi zarar veren şeyleri) kaldırman sadakadır.” buyurmuştur. (Ahmed, V. 168–169, 154), “Durgun suya idrar yapmayın.” (Tirmizî, Taharet, 51) anlamındaki hadis-i şerifle de çevre temizliğinin gerekliliğine işaret etmektedir.

 

ç) Ev, mabet, hastane ve okul gibi ortak kullanılan mekânların temizliği: Müslüman bedenini, uzuvlarını ve giysilerini temiz tuttuğu gibi, ev ve iş yerini, mabet, hastane ve okul gibi ortak kullanılan yerleri de temiz tutar.

 

Mabetlerin temiz tutulması ve temizlenmesi ilahî bir emirdir. (Bakara, 125; Hac, 26) Bu sebeple soğan ve sarımsak yiyen kimsenin, bunların kokusunu ağzından giderdikten sonra ve temiz çorap ve giysilerle camiye gelmesi gerekir.

 

Çünkü kirli çoraplar ve çıplak ayaklarla halıları kirletilir, mikrop ve mantar gibi hastalıkların bulaşmasına sebep olabilir. Müslüman her alanda maddî ve manevî temizliğe önem verir, Allah’ın tertemiz olanları sevdiğini (Tevbe, 108) bilir ve bu bilinçle hareket eder.

 

III. Tembellik Sorunu

 

Allah’ın potansiyel olarak var ettiği sayısız nimetlerini elde edebilmek için insanların çalışıp çabalaması gerekir.  “O Allah, yeryüzünü sizin ayaklarınızın altına serendir. Haydi, onun üzerinde yürüyün ve Allah’ın rızkından yiyin.” (Mülk, 15) ayetiyle yüce Rabbimiz bu gerçeği dile getirmektedir. Demek ki, Allah’ın nimetlerinden yararlanabilmek için yeryüzünde yürümemiz, hareket etmemiz, çalışmamız gerekmektedir. Maddî ve manevî bir nimeti elde edebilmek için çalışmamız gerekir. Hiçbir nimete çalışmadan ulaşamayız. Yüce Rabbimiz Kur’an’da bu gerçeği, “İnsan için ancak çalıştığı vardır.” (Necm, 39) ayetiyle dile getirmiştir. Allah, insanı rızkı ile birlikte yaratmıştır. Ancak bu rızka ulaşmak için çalışmak gerekir. Yüce Allah, dünya malını, insanoğlu için geçim vasıtası yapmış ve onu ayakta kalabilmenin yegâne sebebi saymıştır. Bununla ilgili olarak O, Kur’an’da, “Çalışanların ücreti ne güzeldir.” (Ankebut, 58) Peygamberimiz (s.a.s.) ise;  “Çalışıp yorgun olarak akşama giren kimse, günahları affedilmiş olarak akşama girmiş olur.” (Münzirî, Büyu’, 11) “Hiçbir kimse, elinin emeği ile kazandığını yemekten daha hayırlı bir şey yememiştir. Şüphesiz ki Allah’ın peygamberi olan Dâvud (a.s.) da kendi elinin emeğini yerdi.” (Buhârî, Büyu’, 15) “Yüce Allah, yaptığı işi güzel yapan mümin kulunu sever.” buyurmaktadır. (Aclûnî, I, 285, No: 747)

 

“Veren el, alan elden hayırlıdır.” (Buhârî, Zekât, 18) hadisi gereği, “veren el” olabilmek için varlıklı olmak, varlıklı olabilmek için de çalışmak gerekir. Çünkü dünya ve ona ait nimet ve imkânlardan sadece çalışan insanlar yararlanabilir. Ahiret nimetleri için de böyledir.

 

Cennet ve nimetlerini elde etmek için de çalışmak gerekir. Sadece dünyayı isteyene dünya nimetlerini, hem dünya hem de ahiret nimetlerini isteyenlere ise ahiret nimetlerini verir. (bk. Bakara, 200–201; İsra, 18–20;  Şûra, 20) Dünya ve ahiret nimetlerini birlikte isteyenler yani bu uğurda çalışanlara hem dünya nimetleri hem de ahiret nimetleri verilir. Sadece dünya nimetlerini isteyene yani bu uğurda çalışanlara dünya nimetleri verilir. Bu kimseler ahiret için çalışmadıkları (iman ve salih ameller işlemedikleri) için ahiret nimetlerinden mahrum kalırlar. İnsan hem dünya hem de ahiret nimetleri için çalışmalı, her iki nimete de talip olmalıdır. “İtibar ve iltifatımız, dünyaya mı yoksa ahirete mi olmalıdır?” diye soran sahabeye, Peygamberimiz (s.a.s.) şöyle cevap vermiştir: “Eğer bir kimse dünyasını severse (sadece dünya nimetlerini isterse) ahiretine, ahiretini severse (sadece ahiret nimetleri için çalışırsa) dünyasına zarar verir.” (Aclûnî, II, 289, No: 2351) Yine Peygamberimiz bu bağlamda, “Sizin hayırlınız dünyası için ahiretini, ahireti için de dünyasını terk etmeyendir.” (Aclûnî, I, 472, No:1253) buyurmuştur.

 

Sonuç olarak dinimiz dürüstlüğe, temizliğe ve çalışmaya çok önem verir. Bu sebeple iyi insan, iyi Müslüman;  imanında, ibadetlerinde, söz, iş ve işlemlerinde daima dürüst olur. Bedeninin, uzuvlarının, giysilerinin, ev, işyeri, okul, hastane, mabet ve çevrenin temizliğine gereken önemi verir, titiz olur, bu konuda diğer insanlara örnek olur. Dürüstlük ve temizliğin toplumda hâkim olması için çalışır, ilgili ve yetkililere yardımcı olur, “bana ne" demez. Gerektiğinde uyarılarda bulunur, bu konuda bir hassasiyet ve bilinçlenmenin oluşmasına gayret eder, dünya ve ahiret nimetlerini elde etmek için çalışır, asla tembellik etmez.

 
 
Copyright © 2006 by BTICC. All rights reserved.

Digital World IT